ส่วนอภิปรายของบทความวิจัยเป็นองค์ประกอบสำคัญที่เปิดโอกาสให้ผู้เขียนได้สะท้อนผลที่ตามมาของผลการวิจัยและพิจารณาข้อจำกัดและจุดอ่อนของงานวิจัย สิ่งสำคัญคือต้องหารือเกี่ยวกับข้อจำกัดและจุดอ่อนของการวิจัย เนื่องจากจะช่วยให้มีการแสดงภาพผลการศึกษาที่สมดุลและแม่นยำยิ่งขึ้น และยังสามารถช่วยระบุด้านที่จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม มีเหตุผลสำคัญหลายประการที่ทำให้ต้องหารือเกี่ยวกับข้อจำกัดและจุดอ่อนของการวิจัย:
1. การเพิ่มความน่าเชื่อถือของงานวิจัย: โดยการยอมรับข้อจำกัดและจุดอ่อนของการศึกษา ผู้เขียนสามารถแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้คิดอย่างมีวิจารณญาณเกี่ยวกับผลที่ตามมาของงานของพวกเขา และได้พิจารณาถึงบริบทที่กว้างขึ้นในการที่จะอ่านและนำไปใช้ สิ่งนี้สามารถเพิ่มความน่าเชื่อถือของการวิจัยและสามารถช่วยสร้างความไว้วางใจในการค้นพบ
2. การให้บริบทสำหรับผลลัพธ์: การอภิปรายเกี่ยวกับข้อจำกัดและจุดอ่อนของการวิจัยสามารถให้บริบทสำหรับผลลัพธ์และสามารถช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจว่าผลลัพธ์ควรตีความอย่างไร เมื่อรับทราบถึงข้อจำกัดของการศึกษา ผู้เขียนสามารถช่วยให้แน่ใจว่าผลลัพธ์จะไม่กล่าวเกินจริงหรือตีความเกินจริง
3. การระบุขอบเขตสำหรับการวิจัยในอนาคต: ในที่สุด การอภิปรายเกี่ยวกับข้อจำกัดและจุดอ่อนของการวิจัยยังสามารถช่วยในการระบุประเด็นที่จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อสร้างหรือขยายผลการวิจัยในปัจจุบัน สิ่งนี้สามารถช่วยกระตุ้นการค้นคว้าเพิ่มเติมและการอภิปรายในหัวข้อนี้ และสามารถนำไปสู่ความก้าวหน้าโดยรวมของความรู้ในสาขานี้
โดยรวมแล้ว สิ่งสำคัญคือต้องใช้ส่วนการอภิปรายของรายงานการวิจัยเพื่อสะท้อนข้อจำกัดและจุดอ่อนของการวิจัย โดยการยอมรับข้อจำกัดและจุดอ่อนของการศึกษา ผู้เขียนสามารถเพิ่มความน่าเชื่อถือของงานวิจัย ให้บริบทสำหรับผลลัพธ์ และระบุพื้นที่สำหรับการวิจัยในอนาคต